شهردار اسبق پایتخت کشور عزیزمان ایران نظرش راجع به عملکرد 100 شهرداری پایتخت کشور عزیزمان ایران را گفت و با اشاره به اینکه ممنوعیت صدور هولوگرام موجب شفافیت مال
کرباسچی خطاب به نجفی: شهرداری وزارت کار نیست
عبارات مهم : اداره
به گزارش شهر، با توجه به گزارش 100 روزه شهردار پایتخت کشور عزیزمان ایران با غلامحسین کرباسچی، شهردار اسبق پایتخت کشور عزیزمان ایران راجع به چالش های پایتخت کشور عزیزمان ایران و عملکرد صد روزه مدیران تازه شهر پایتخت کشور عزیزمان ایران مصاحبه ای شده است است که در ادامه می خوانید.
* به نظر شما عنوان ممنوعیت صدور هولوگرام چقدر می تواند در اوضاع پایتخت کشور عزیزمان ایران تاثیرگذار باشد؟
بدیهی است آن چه این آخرهای به عنوان هولوگرام انجام می شد، معجونی از عدم شفافیت بود و در عین حال شهرداری، دلال ها و کسانی که از بیرون مداخله می کردند پیچیدگی های را به وجود می آورد که احتمال فساد و کارهای مالی غیرشفاف را اوج می برد. از آنجا که در جریان مدیریت شهرداری پیش از آقای نجفی نبودم از قول مردم می گویم: ممنوعیت صدور هولوگرام روندی را که در بعضی بخش ها خیلی معمول بوده است مختل کرده و از طرف دیگر روند قبلی کار را جهت بعضی تسهیل می کرد؛ ولی این ممنوعیت صدور اقدام موثری هست؛ چراکه از نشتِ درآمد شهرداری به بیرون جلوگیری می کند و موجب شفافیت مالی در شهرداری می شود. در حال حاضر وظیفه شهرداری این است که هرچه سریع تر وظیفه کسانی را که قبلا در این زمینه اقداماتی کرده اند، بده بستان های مالی داشته اند یا به شهرداری اعتماد کرده بودند روشن کنند.
*دغدغه آقای نجفی درآمد پایدار است تا شهرداری بتواند نیازهای کنونی خود را تامین و جهت حال حاضر هزینه کند؛ نه مثل صدور هولوگرام که آینده فروشی می کرد.
درآمد پایدار شهرداری باید مبتنی بر این فلسفه باشد که هرکس از شهر و امکانات شهری زیاد استفاده می کند، باید بار بیشتری از هزینه های شهر را بر دوش داشته باشد چراکه قرار نیست سوبسیدی از دولت، درآمد نفت و منابع ملی به شرکت شهرداری داده شود. اگر بخواهیم مدیریت شهری را به یک مجموعه آپارتمانی تشبیه کنیم، شورای شهر نقش هیات مدیره را ایفا می کند و شهرداری، مدیر مجموعه ساختمانی است که 700 کیلومتر طول و عرض دارد. طبیعی است که هر کس تعداد واحد و ماشین بیشتری داشته باشد و جای پارک بیشتری بخواهد باید هزینه بیشتری بپردازد. این خود یکی از درآمدهای پایدار شهرداری و امکان تازه جهت تعدیل هزینه های آن است.
به نظرم در حال حاضر شهرداری گران اداره می شود. سازمانی که سال 1377 با 12 هزار نفر اداره می شد حالا به قول مردها حدود 67 هزار کارمند دارد. مردم می خواهند شهرشان خوب اداره شود، نه گران؛ بنابراین صرفه جویی خود یکی از درآمدهای پایدار هست. روش های اداره شهر باید کمترین هزینه را بر بودجه شهرداری تحمیل کند.
*چه روش های تولید درآمد می تواند اداره شهر را با کمترین هزینه ممکن کند؟
شهر یک پدیده مدرن است و ما نمی توانیم در یک پدیده مدرن سنتی فکر کنیم. باید درآمد شهرداری های متفاوت دنیا را بررسی کنیم و ترکیبی متناسب با فرهنگ، اوضاع درآمدی مردم و استفاده ای که قشرهای متفاوت مردم از شهر دارند، تعریف کنیم. در بسیاری از شهرهای مدرن دنیا، حمل و نقل یکی از بزرگترین منابع درآمد شهرداری هست. البته منظور صرفا فروش بلیت اتوبوس یا مترو نیست بلکه عوارض استفاده از اتوبان، پارکینگ ها و … از منابع مهم کسب درآمد محسوب می شوند؛ تا حدی که گفته می شود حداقل تا سقف یک سوم از هزینه های مربوط به حمل و نقل از محل اجاره پارکینگ ها تامین می شود.
شهرداری باید روی این عنوان برنامه ریزی کند که اگر کسی می خواهد به صورت نامحدود از اتومبیل شخصی اش استفاده کند، باید تحمل هزینه رفت و آمد آن را هم داشته باشد. این عنوان چیزی نیست که صرفا راجع به حمل و نقل صدق کند بلکه هر کس از امکاناتی که شهر در اختیارش گذاشته استفاده می کند باید هزینه های آن را هم پرداخت کند، راه دیگری هم وجود ندارد. محل تامین درآمد شهرداری گرفتن عوارض از مردم هست، ولی باید شهرداری این هنر را داشته باشد که شهر را به عالی ترین و ارزان ترین روش اداره کند.
* ارتباط نجفی با دولت نسبت به مدیریت پیشین شهرداری بهتر هست، از طرف دیگر دولت در پایتخت مستقر است و از امکانات شهر پایتخت کشور عزیزمان ایران استفاده می کند. با این حساب فکر نمی کنید مورد نیاز باشد دولت بدهی اش به شهرداری را پرداخت کند؟
من امیدوارم دولت رابطه اش را با شهرداری براساس روابط تنظیم نکند بلکه ضوابط را معیار خود قرار دهد. آقای نجفی آدم خیلی خوبی است و حتما رابطه خوبی هم با اعضای هیات دولت و مدیر جمهوری دارد، ولی این رابطه خوب نباید تنها علت پرداخت بدهی باشد. ان شاءالله که اینطوری نیست. به هر حال دولت هم یک مجموعه است و باید مثل وزارت منزل های مختلف، شرکت های دولتی و شرکت های وابسته به وزارت منزل ها هزینه استفاده از امکانات شهری را بپردازد. ولی این هم پذیرفته نیست که دولت کمک خاص ای از بودجه عمومی به شهرداری پایتخت کشور عزیزمان ایران کند و قاعدتا هم این کار را نمی کند.
*همان طور که اشاره کردید در دوره شهرداری شما تعداد نیروها 12 هزار نفر بوده اند و الان طبق آمار 67 هزارو 400 نفر هستند. نظر شما در رابطه با تعداد پرسنل مشغول به کار چیست؟
وقتی وارد شهرداری شدم حدود 35 تا 40 هزار پرسنل در شهرداری بودند و هنگامی که شهرداری را ترک می کردم، این تعداد به 10 تا 12 هزار نیرو رسیده بود. نیروهایی را که از نظر ما کاری بودند و وظیفه و مسئولیتی برعهده ارزش بود با برون سپاری و شخصی سازی از شهرداری منفک کردیم. ولی متاسفانه در طول این سالها با سیاست هایی که مدیریت های گذشته داشتند، نه تنها دوباره همه آن ها به دامان شهرداری برگشتند بلکه 50 تا 60 درصد هم به این تعداد اضافه شده است هست. این کار باید دومرتبه انجام بگیرد. یعنی باید شرکت ها و شرکت های شهرداری براساس وظیفه و کاری که انجام می دهند، حقوق دریافت کنند و کسی از آن شرکت ها خود را حقوق بگیر شهرداری نداند. اگر کاری را انجام دادند و توانستند وظیفه ای را که برعهده ارزش گذاشته شده است به آخر برسانند باید مزدشان را دریافت کنند و آن شرکت براساس قراردادی که با شهرداری دارد، بودجه ای بگیرد و حقوق پرسنل را بدهد. اگر هم یک روز احیانا سازمانی یا شرکتی کارش را به درستی انجام نداد و شهرداری به این نتیجه رسید که کار را به یک بخش شخصی دیگر محول کند، باید همکاری اش را با آن شرکت یا شرکت قطع کند.
باید بدانیم شهرداری وزارت کار نیست که محل تولید شغل و جمع آوری آدم های بدون کار باشد. این پولی است که مردم از نان شب و حقوق اندکشان به شهرداری پرداخت می کنند و هیچ وقت راضی نیستند به آدم هایی پرداخت شود که کارآیی مورد نیاز را ندارند و وجودشان در مجموعه شهرداری بافایده نیست. باید تلاش کنیم شهر ارزان اداره شود. آقای نجفی و همه مدیرانشان باید شهرداری را تبدیل به محلی کنند که حقوق را به کار می دهد، نه به بیکاران. ممکن است این کار به مذاق عده ای خوش نیاید و در وهله اول وجهه خوبی در افکار عمومی نداشته باشد، ولی بسیار مهم است و در نهایت مطالبه مردم از شهرداری این خواهد بود که 500، 600 میلیارد تومان حقوق را به حداقل ممکن برساند.
بزرگترین درآمد شهرداری می تواند از همین صرفه جویی ها حاصل شود و بعد بدون نیاز صدور هولوگرام و فروش تراکم به فکر منابع درآمدی دیگر باشند. البته همان موقع هم شهرداری با تراکم اداره نمی شد و چیزی که در روز اول تصویب شد، کارهای عمرانی و مترو بود؛ یعنی این طور نبود که ما تراکم بفروشیم و از قِبَل آن حقوق جاری عده ای را پرداخت کنیم. از این به بعد هم باید تلاش بر این باشد که هر بخشی از شهرداری با حداقل هزینه و حداکثر کارایی به انجام وظیفه خود بپردازد.
*به عنوان شهردار سابق توصیه شما به آقای نجفی چیست؟
شهرداری یک کار اجرایی بسیار طاقت فرساست. آقای نجفی باید از نیروهای توانمند و آشنا به مدیریت شهری و در عین حال جوان، سرحال و شاداب استفاده کند تا مثل همه شهرهای بزرگ و کوچک دنیا هر روز روش ها و ابتکارات جدیدی جهت حل پرسشها در نظر گرفته شود قدم آقای نجفی که روی چشم شهروندان! ولی تلاش ایشان در جذب نیروهای توانمند، شاداب، پرانرژی و فعال باید واقعی باشد. خدای ناکرده شهرداری جای مدیران بازنشسته و خسته نیست. افرادی مثل ما که 60، 65 سال از عمرشان گذشته دیگر خیلی توانمندی مورد نیاز جهت کارهای سنگین اجرایی را ندارند، این امر در دنیا هم تجربه شده است است و نباید فکر کنیم ما استثناء هستیم.
اگر کسی می توانست کاری کند تا حول و حوش همین سن و سال کرده بود. باید صحنه را به جوانان واگذار کنیم، ترسی از ورود آنان نداشته باشیم چون آن ها هم مثل ما دلسوز هستند و نوآوری دارند. باید نیاز شهر را حس کنیم و مدیریت ها را در همه سطوح به نسل تازه بدهیم. کنارشان بمانیم تا اگر احیانا اشتباه یا خطایی در کارشان بود بتوانیم به آن ها گوشزد و مدیریتشان را تصحیح کنیم. باور داشته باشیم نسل جوان سواد فراوانی دارد و انرژی و معلوماتش از نسل ما زیاد هست. بگذاریم جوانان شهر را اداره کنند.
شهرداری وزارت کار نیست / کرباسچی خطاب به نجفی
واژه های کلیدی: اداره | ایران | مدیریت | مدیریت | استفاده | شهرداری | کسب درآمد | اخبار سیاسی و اجتماعی
دانلود فایل ها
توجه: ممکن است تمام لینک های دانلود به دستور مقام قضایی حذف شده باشد...
